زندگی خنده و گریه ای است بر خود
خودی که نیشخند ها بر دگران زند و حتی خنده دگری را تاب نیاورد
خودی که خودخواهانه راه خود رود و بر کس نظر نیفکند
لعن و نفرین بر خودی که ما را تا به اینجا کشاند
خودی که سدی شد بر خدا
خودی که دائماً بر من تأکید داشت
من...من...من...
خودی که گریان است برای خود
لیک بر گریه دگران پوزخندها زند
زندگی همین است و همین
خنده و گریه
اینا دست نوشته های حقیر یعنی خودمه